روش های تصویربرداری برای نظارت بر سمیت قلبی (Cardiotoxicity)

مقدمه:
در حال حاضر روش های تشخیصی سرطان بسیار زیادی وجود دارد. که به طور میانگین با استفاده از این روش های تشخیص جدید بیماران سرطانی توانسته اند نسبت به گذشته 10 سال بیشتر به طور میانگین زندگی کنند. بقای بیماران سرطانی نکته بسیار مهم و حائز اهمیت در اونکولوژی بوده است که در بهبود میزان بقا در درمان سرطان بسیار پیشرفت داشته است. ولی درمان های پیچیده سرطان، شیوع بیشتر بیماری های قلبی را شامل می شود و تاثیر منفی در خروجی سرطان داشته است. تشخیص زودهنگام درمان بیماران قلبی عروقی تاثیرات منفی در رادیوتراپی شده است. کاردیولوژی قلب به سرعت با هدف بهینه سازی تشخیص پیچیدگی های قلب در درمان سرطان پیشرفت نموده است. در طی یک دهه اخیر، روش های درمان سرطان به طور گسترده ای افزایش یافته است که همگی آنها با هدف های رادیوتراپی براساس ژنتیک تومور بوده است. متاسفانه این روش درمان با طیف گسترده ای از عواقب قلبی و عروقی از جمله اختلال عملکرد سیستولیک بطنی، حوادث ترومبولیک، بیماری های قلبی و عروقی کرونر، پریکارد دریچه در تصویربرداری قلب رشد گسترده ای داشته است. این پیشرفت ها از جمله تکنیک های اکوکاردیوگرافی بوده که شامل تصویربرداری سه بعدی، تصویربرداری ام آر آی از قلب CMR، سی تی اسکن CT، پت PET که توانایی بهبود تشخیص دقیق از اسکن و بینش بالا در پاتوبیولوژی در سمیت قلبی داشته است. انتخاب یک روش تصویربرداری مناسب به فاکتورهای بالایی بستگی دارد، از جمله تکنیک های تصویربرداری، در دسترس بودن، هزینه و محدودیت های خاص. مطابق جدول 1

یک روش تصویربرداری ایده آل باید دقت و بینش بالایی را برای پاتوبیولوژی ایجاد نماید و حساسیت مناسبی برای تشخیص بیماری ها از منظر بالینی ایجاد نماید. 

هدف:
هدف از این مطالعه مرور کلی در مورد استفاده از روش های تصویربرداری پیشرفته برای مشاهده سیمیت قلبی و تمرکز بر توانایی ها و محدودیت های تشخیصی آنها بوده است. 

بررسی اختلالات قلبی مرتبط با درمان سرطان

تاثرات بر آنتراسایکلین ها ( antheracyclines ) و تراستوزوماب (Trastruzumab ) در جهت عملکرد قلب به طور گسترده شناخته شده است. باوجود این بسیاری از هدف های درمان جدید از جمله مهار کننده های تیروزین کیناز ( Tyrosine Kinase ) و سیستم های ایمنی درمان با اختلال عملکرد قلبی همراه هستند. 
ارزیابی پایه ای ساختار عملکرد قلب قبل از شروع درمان سرطان بسیار مهم است مخصوصا برای بیمارانی که در معرض خطر بیشتری هستند. کسر تخلیه بطن چپ  ( LVEF )نشانگر اصلی عملکرد سیستولیک بطن چپ است که با کاهش بدون علامت زودرس با نارسایی های بالینی قلبی در زمینه درمان سرطان همراه است. تصویربرداری پیش از درمان یا هنگام و یا در انتهای درمان با آنتراسایکلین یا سایر داروهای سمیت قلبی توصیه می شود. اختلال عملکرد قلب که مربوط به درمان سرطان (CTRCD) است به بیش از 10% افزایش یافته است. تشخیص دقیق و قابل اطمینان CTRCD نه تنها به حساسیت و دقت روش های تصویربرداری در تغییر مقدار LVEF وابسته است. بلکه به توانایی تشخیص تغییرات در LVEF بین مطالعات وابسته بوده است. اکوکاردیوگرافی به عنوان اولین مدالیته تصویربرداری برای بررسی قلب سمی پیشنهاد می شود. این تکنیک تصویربرداری دارای مزایایی است. از جمله هزینه پایین، در دسترس بودن و عدم تشعشع پرتوهای یونیزه شده. با وجود این، دقت در اکوکاردیوگرافی دوبعدی دارای محدودیت هایی در فرضیه های هندسه و  پنجره های صوتی تصاویر است. تصویربرداری سه بعدی یک روش بسیار دقیق تر برای اندازه گیری های حجم LV بوده و عملکرد آن برخلاف استاندارد طلایی CMR است. متاسفانه این روش  بدلیل پنجره های ضعیف اکوکاردیوگرافی فقط برای 60% بیماران آنتراسایکلین و شیمی درمانی برای بیماران دارای سرطان پستان امکان پذیر است. اسکن های چند منظوره MUGA به طور گسترده در ارزیابی LVEF قابل استفاده است.  بدلیل در دسترس بودن آن بسیار مناسب است. با بررسی inter-observer اندازه گیری LVEF بوسیله MUGA به طور میانگین دقیق است. زمانی که با استاندار های CMR مقایسه می شود MUGA محدودیت هایی از منظر پرتودهی و فراهم نمودن اطلاعات مناسب دارد. تصویربرداری هسته ای اسپکت توانایی ایجاد تصاویر سه بعدی را داراست و قابلیت تشخیص بیشتر از جمله ناهنجاری های حرکت دیواره قلب و  عملکرد بطن راست را داراست. باوجود همگی این مزایا اسپکت در ارزیابی LVEF در مقایسه با MUGA و اکوکاردیوگرافی ضعیف است. دستگاه پت نیز باتوجه به دقت بالای آن هزینه های بالایی دارد و پرتودهی اشعه به سایر اجزای بدن از جمله محدودیت های آن می باشد. 

تصویربرداری ام آر آی قلب CMR جز تصویربرداری ها در ارزیابی حجم بطن بوده و عملکرد آن دارای استانداردهای طلایی است. قابلیت تکرار پذیری بالا برای اریابی LVEF دارد.

نتیجه گیری: 
پروتوکل تصویربرداری به روش CMR بسیار سریع و بین 10-20 دقیقه قابل اجراست و سازگار با انکولوژی قلب است. بسیار ارزان قیمت و بهره برداری آن بسیار سریع است و با توجه به ارزیابی های به عمل آمده این روش تصویربرداری بهینه ترین روش تشخیص در سمیت قلبی در بیماران سرطانی می باشد.  

DOI: 10.1007/s11864-019-0672-z